در کنار تمامی مزیت‌های گفته شده، نیلینگ می‌تواند معایبی نیز داشته باشد که مهم‌ترین آن‌ها به شرح زیر هستند:
قبل از اجرای نیلینگ باید آزمایش‌های خاک برای تعیین نوع خاک، ظرفیت باربری و لایه‌های خاک زیرین توسط گمانه‌زنی انجام شود.
از روش‌های پایدارسازی دائم می‌توان به اجرای شمع‌های درجا، دیوار دیافراگمی و سپرکوبی اشاره کرد.
در مرحله سوم از فرآیند طراحی که مرحله نهایی نامیده می‌شود، به گسیختگی خارجی برای طراحی دائمی، ملاحظات لازم برای وقوع زلزله، گسیختگی داخلی، طراحی رویه موقت و دائمی و محاسبه ماکزیمم نیروی کشش رویه پرداخته می‌شود.
از این رو، باید پیش از حفاری چاله‌ها از ساختمان‌های مجاور بازدید شده و سازه‌های زیرزمینی، قنات‌ها و محل قرارگیری چاه‌های فاضلاب مورد بررسی قرار گیرد. تخریب چاه فاضلاب ساختمان مجاور یکی از مشکلات اجرایی رایج در پایدارسازی گود به روش نیلینگ است.
ازجمله تجهیزات مورد استفاده در روش میخ کوبی، دستگاه حفاری دریل واگن است. این ابزار به شش بخش اصلی تقسیم می‌شود که شامل دکل با ابعاد مختلف، کنترل پنل، سیستم روتیشن یا دوران، پاوریونیت، سیستم پیشروی با جک و قرقره مرکب (سیستم موتور و گیربکس) است.
در هر یک از روش های فوق بنا به مقتضیات طراحی، المانی به عنوان دیوار حائل می تواند وجود داشته باشد. این المان می تواند دیوار دیافراگمی، شمع های مماسی بتنی، ستون های جت گروتینگ و اختلاط عمقی، شمع های نگهبان فلزی، سپر یا المان های مشابه باشد.
کنترل این وسیله به کمک سیستم‌های هیدرولیک و پنوماتیک یا بادی صورت گرفته که توسط کنترل پنل قابل مدیریت است.
نیلینگ یک روش پایدارسازی خاک است که به منظور جلوگیری از ریزش خاک و دیوار و افزایش امنیت از آن استفاده می‌کنند.
این امر به دلیل جلوگیری از خروج دوغاب به بیرون از چاله انجام می‌شود.
ارسال کد تایید لطفا اطلاعات تکمیلی ذیل را برای تکمیل فرایند عضویت وارد نمایید
تنش برشی در اطراف میلگرد در ناحیه فعال نیز تولید می‌شود. چرا که ناحیه مقاوم نیز سعی در نگه داشتن ناحیه فعال در جای خود دارد.
پنل برداری در هر مرحله مشروط به پایان یافتن عملیات پایدارسازی در مرحله تراز فوقانی است.
برای این امر پس از پایان شاتکریت و زمانی نیلینگ چیست که بتن هنوز حالت خمیری دارد، صفحه تکیه‌گاهی فولادی را از میخ رد کرده و کمی فشار می‌دهیم که تا حدودی به درون بتن پاشیده فرو رود.